Mieczysław Lubański urodził się 26 września 1924 roku w Warszawie. Studiował matematykę na Uniwersytecie Warszawskim (1945–1950), a także filozofię i teologię w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie (1955–1958) oraz filozofię przyrody na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (1959–1962). Święcenia kapłańskie przyjął 3 sierpnia 1958 roku. Doktorat z filozofii w zakresie filozofii przyrody uzyskał na KUL w 1965 roku (rozprawa pt. Próba analizy koncepcji indywiduum w fizyce i filozofii). Stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie filozofii matematyki i filozofii przyrodoznawstwa uzyskał na Akademii Teologii Katolickiej w 1973 roku (rozprawa pt. Filozoficzne zagadnienia teorii informacji). Tytuł naukowy profesora zwyczajnego otrzymał w 1990 roku.
Prowadził działalność dydaktyczną na Uniwersytecie Warszawskim (1949–1955), następnie na kierunku Filozofia Przyrody na KUL (1963-1965), w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie, na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej ATK/UKSW (od 1983 roku). Jako pracownik WFCh ATK był Pełnomocnikiem Rektora do Spraw Nauki (1975–1980). Pełnił funkcję prodziekana WFCh (1978–1980), a następnie przez dwie kadencje dziekana WFCh (1981–1984; 1984–1987). Kierował Katedrą Metodologii Nauk Systemowo-Informacyjnych (1982–1994). Do końca swojej aktywności akademickiej prowadził wykłady zlecone oraz seminarium naukowe.
Był autorem i redaktorem kilkuset publikacji naukowych. Wypromował 7 doktorów, był promotorem 37 prac dyplomowych. Był także recenzentem wielu rozpraw naukowych i publikacji specjalistycznych. Współpracował z czasopismami naukowymi: „Roczniki Filozoficzne”, „Studia Philosophiae Christianae”, „Collectanea Theologica” oraz „Warszawskie Studia Teologiczne”.
Prowadził badania naukowe w następujących obszarach problemowych: (1) istota i rodzaje myślenia naukowego, filozoficznego i teologicznego; (2) ewolucja pojęć oraz idei naukowych i filozoficznych; (3) implikacje filozoficzno-światopoglądowe nowszych dziedzin naukowych, zwłaszcza systemowo-informacyjnych; (4) antropologia systemowa; (5) zagadnienie jedności wiedzy ludzkiej wobec jej różnorodności. Jego zainteresowania naukowe dotyczyły również filozofii matematyki, filozofii przyrodoznawstwa, filozoficznych aspektów teorii informacji, teorii poznania i matematyki, cybernetyki. Zajmował się problemami z pogranicza nauk, w szczególności matematyki i filozofii.
Posiadał duże wyczucie problematyki światopoglądowej, filozoficznej i naukowej. Jego pracę naukową zawsze cechowała rzetelność i skrupulatność, a jego publikacje odznaczały się jasnością i zwięzłością. Charakteryzowała go inwencja, krytycyzm i erudycja. Za działalność naukową otrzymał liczne wyróżnienia, m.in. Złoty Krzyż Zasługi (1974), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1979), Gratae Memoriae Signum Uniwersitatis KULJPII (2012). Pozostawił po sobie uczniów i współpracowników, którzy prowadząc działalność badawczą korzystają nadal z jego przemyśleń i stylu pracy naukowej. W pamięci swoich współpracowników i studentów pozostaje jako przykład niezwykle krytycznego podejścia do rzeczywistości i do działania, łączenia realizmu życia i rzeczywistości ludzkiego doświadczenia z wiarą, rzetelnego wykorzystania czasu i ogromnego szacunku dla drugiego człowieka.
Ks. prof. Mieczysław Lubański zmarł 4 lipca 2015 roku w Warszawie.